Το Μπιτ Παζάρ είναι μια από τις πιο αγαπημένες γωνιές της Θεσσαλονίκης.
Ο κόσμος αυτός με τα παλαιοπωλεία και το χρώμα του παρελθόντος που κουβαλούν είναι ένας ιδιαίτερος χώρος.
Ο χώρος αυτός (ψηλά στη Βενιζέλου) ιδρύθηκε το 1928 μετά την ανταλλαγή των προσφύγων,
όταν παραχωρήθηκε στους πρόσφυγες για την αποκατάστασή τους από τον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Προσφύγων Θεσσαλονίκης..
Κτίσθηκαν διώροφα κτίρια, στα οποία έμεναν και από κάτω είχαν τα μαγαζάκια τους.
Η περιοχή εγκαινιάστηκε από τον ίδιο τον Βενιζέλο.
Ονομάστηκε Μπιτ (ψείρα) από τις ψείρες που υπήρχαν στα παλιά ρούχα που πουλούσαν εκεί.
Και σήμερα μπορείς να βρεις θησαυρούς. Αρκεί να έχεις τη βίδα και την ψώρα.
Ιδιαίτερα τα Σάββατα γίνεται χαμός
Οπλιστείτε με υπομονή και πάτε
Ένας άλλος κόσμος θα ανοιχθεί μπροστά σας.
Μικραντικείμενα, δίσκοι (βινύλιο), πορσελάνες, πίνακες, σερβίτσια
μικροέπιπλα, καρτ-ποστάλ, περιοδικά, βιβλία
παιχνίδια, νομίσματα
Είναι το δικό μας μικρό Μοναστηράκι
η δική μας flea market
Ο Δήμος πρέπει να βοηθήσει γιατί ο χώρος είναι πόλος έλξης για τους τουρίστες ή πρέπει να είναι.Και γιατί να μην είναι ανοιχτά την Κυριακή όπως στην Αθήνα όπως σε κάθε πόλη στο εξωτερικό που λειτουργούν παρόμοιες αγορές. Θα τόνωνε όλη την περιοχή και ειδικά το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης
Ιδιαίτερα μάλιστα που η περιοχή τα τελευταία χρόνια έχει γεμίσει με μαγαζιά.
Ωραία καφέ, μπαράκια και μεζεδοπωλεία άνοιξαν.
Ειδικότερα η πλατεία με στις στοές γέμισε χρώμα και μαγαζιά
Το πρώτο ήταν το ομώνυμο Μπιτ Παζάρ
Το οποίο εξακολουθεί και είναι μια πολύ καλή επιλογή
και ακολούθησαν πολλά άλλα
Όλα με το δικό τους χρώμα και άρωμα
Οι επιλογές πολλές
Και όταν ανοίγει ο καιρός όλη η πλατεία γεμίζει τραπέζια
Ιδιαίτερα αγαπητά κάποια μαγαζιά στους φοιτητές της πόλης
Έχει και λίγα πολύ εναλλακτικά μπαράκια
Ένα πολύ ωραίο μαγαζάκι είναι επί της Τοσίτσα
Καφενές Ρακάδικο
Περνούσαμε αλλά δεν είχε τύχει να καθήσουμε
Απλό αλλά με ιδιαίτερη, αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα.
Ωραία μεζεδάκια, κρητικά και μη
Και ακόμα πιο ωραία η ρακή του. Γλυκόπιοτη τόσο που πήγαμε πρωί και φύγαμε βράδυ
Όταν τα φώτα του έδιναν και άλλη διάσταση
Σαν παλιό σινεμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου