ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ, ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΓΚΙΚΑ

Μια Θεσσαλονικιά στην Αθήνα: τρία όχι πολύ γνωστά μα ξεχωριστά μουσεία της Αθήνας

    

Πολλά τα Μουσεία στην Αθήνα. Πιο γνωστά οι ναυαρχίδες: το Μουσείο Ακρόπολης και το Εθνικό Αρχαιολογικό. Αλλά υπάρχουν και τόσα άλλα. Κάποια όχι τόσο γνωστά μα πολύ όμορφα και ξεχωριστά .  Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτά.

Μουσείο Χατζηκυριάκου Γκίκα

Περάσατε πολλές φορές είμαι σίγουρη. Προσπεράσατε γρήγορα χωρίς να σταθείτε. Η υπέροχη είσοδος είναι εκεί και μας προκαλεί σε έναν υπέροχο μαγικό κόσμο τέχνης. Τον κόσμο του ζωγράφου Χατζηκυριάκου-Γκίκα. Σε ένα υπέροχο κτίριο, το κτίριο της Κριεζώτου, εκεί όπου έζησε και εργάστηκε για σαράντα χρόνια ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας. Δωρεά του προς το Μουσείο Μπενάκη. Το κτίριο κτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη το 1934 και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της ωραίας αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου. Εκεί στον τελευταίο όροφο ήταν το ατελιέ του ζωγράφου.

Ως πινακοθήκη Γκίκα λειτουργεί από το 1991 και ως παράρτημα του Μουσείου Μπενάκη από το 2000. Περιδιαβείτε τους ορόφους από το ισόγειο μέχρι τον τελευταίο και θα νιώσετε το κλίμα της εποχής της Ελλάδας από τα τέλη του Πρώτου  Παγκοσμίου έως τις παραμονές της δικτατορίας του 1967. Έλληνες δημιουργοί αποτυπώνουν το κλίμα μιας ιδιαίτερα ταραγμένης ιστορικής περιόδου. Ο κάθε όροφος και μια άλλη ανακάλυψη. Χαρακτικά του Γιώργου Οικονομίδη, γλυπτά του Μιχάλη Τόμπρου, βιβλία του Γιάννη Σκαρίμπα εικονογραφημένα από τον χαράκτη. Αλλά και φιγούρες από το θέατρο σκιών του Σπαθάρη, δημιουργίες του Κόντογλου, του Γουναρόπουλου, του Στέρη, του Πκιώνη, του Απάρτη. Το βραβείο Νόμπελ του Σεφέρη  και του Ελύτη, το χειρόγραφο της Πρέβεζας του Καρυωτάκη, η πρώτη έκδοση του Pedro Cazas του Κόντογλου. Στον δεύτερο όροφο έργα του Τσαρούχη, του Μαυροϊδη, της Καραγάτση, χαρακτικά της Κατράκη, του Γραμματόπουλου, του Τάσσου.

Τρίτος όροφος με έργα των Μόραλη, Μποστ, Αργυράκη, Τέτση, Βαρλάμου και ταυτόχρονα οι εξαιρετικές φωτογραφίες των Τλούπα και Μπαλάφα. Μια άλλη τέχνη μαγική και αυτή. Στον τρίτο όροφο η Πινακοθήκη Γκίκα με έργα του καλλιτέχνη που δώρισε στο Μουσείο Μπενάκη. Τελευταίο έργο του η Ταράτσα της οδού Κριεζώτου του 1990.  Στον  τέταρτο όροφο είναι η κατοικία του καλλιτέχνη με ιδιαίτερη διάταξη και αισθητική ενώ στον πέμπτο η κατοικία του καλλιτέχνη.

Αφιερώστε ένα ολόκληρο πρωινό και απολαύστε την ηρεμία του χώρου. Εξάλλου οι επισκέπτες είναι λιγοστοί. Η έντονη κίνηση του δρόμου έξω έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη ψυχική χαλάρωση που θα νιώσετε εδώ. Την περίοδο αυτή λειτουργεί έκθεση λαϊκών παιχνιδιών. Μια άλλη νοσταλγική ματιά που ανασύρει μνήμες από την παιδική μας ηλικία. Παιχνίδια μαγικά όπως τα εμπνεύστηκε ο ζωγράφος

Μουσείο της Πόλης των Αθηνών

Ένα επίσης εξαιρετικό και όχι πολύ γνωστό Μουσείο που όμως μας τραβάει τα βλέμματα και μόνο από την ιδιαίτερη αισθητική του. Το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών  έχει τα ονόματα του Λάμπρου Ευταξία και του θείου του Αλέξανδρου Βούρου αφού αυτοί υπήρξαν και ιδρυτές του Μουσείου. Το Μουσείο βρίσκεται στην πλατεία Κλαυθμώνος, πονεμένο μέρος αυτό, και στεγάζεται σε δυο από τα παλαιοτέρα και ωραιότερα κτίρια της πρωτεύουσας. Οι συλλογές του περιλαμβάνουν ζωγραφικούς πίνακες, χαρακτικά, γλυπτά, έπιπλα, αντικείμενα καθημερινής χρήσης αλλά και σημαντικά κειμήλια και τεκμήρια της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.

Το ένα από τα κτίρια του Μουσείου, το επί της οδού Ι. Παπαρρηγοπούλου 7, χτίστηκε το 1833 και είναι το σπίτι του Σταματίου Δεκόζη Βούρου,  που σήμερα στεγάζει το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών. Λίγο  αργότερα το κτίριο αυτό  ενώθηκε με το γειτονικό σπίτι του Αφθονίδη. Στο συγκρότημα αυτό εγκαταστάθηκε ο Όθωνας, πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, αφού παντρεύτηκε την 18χρονη Αμαλία από το 1836 έως το 1843.

Για το λόγο αυτό, ένας όροφός του είναι αφιερωμένος στη μνήμη του βασιλικού ζεύγους. Το κτίριο επί της οδού Ι. Παπαρρηγοπούλου 5, το οποίο συνδέεται μέσω κλειστής γέφυρας με το προηγούμενο, κτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Γεράσιμο Μεταξά το 1859 και σήμερα περιλαμβάνει αίθουσες με έπιπλα εποχής και Πινακοθήκη.

Αν είστε τυχεροί θα απολαύσετε μια  ξενάγηση στα πλούσια και ανεκτίμητα εκθέματά του.  Και μόλις τελειώσει η ξενάγηση απολαύστε τον υπέροχο κήπο του Μουσείου. Είναι στα συν του.  Στα πολύ συν του.  Εξάλλου το αδελφάκι του καφέ είναι πολύ γνωστό από παλιά.

Νομισματικό Μουσείο

Είναι βέβαια το πιο γνωστό από τα τρία. Δεν μπορεί, ένα τέτοιο ιδιαίτερης αισθητικής κτίριο να μην τραβάει τα βλέμματα και τον θαυμασμό μας, Αξίζει όμως και μια επίσκεψη στο εσωτερικό του όπου, εκτός από την εξαιρετική διακόσμηση του κτιρίου θα απολαύσετε και ένα ιδιαίτερο Μουσείο.

Το Νομισματικό. Το Νομισματικό Μουσείο στεγάζεται σε ένα από τα πιο ωραία κτίρια του κέντρου της Αθήνας. Το περίφημο «Ιλίου Μέλαθρον» που κτίστηκε το 1878-1879 με σχέδια του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ για να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία της οικογένειας Σλήμαν. Ένα κτίριο διώροφο με πολύ εντυπωσιακή διακόσμηση, με υπέροχες τοιχογραφίες και διακοσμήσεις. Στο ισόγειο του κτιρίου υπήρχε η αίθουσα όπου εκθέτονταν και τα ευρήματα από τις ανασκαφές του Σλήμαν στην Τροία. Στον κήπου που υπήρχε πίσω ήταν οι στάβλοι και το αμαξοστάσιο. Στο μουσείο μπορείτε να παρακολουθήσετε την εντυπωσιακή ιστορία του νομίσματος.

Πάνω από 500.000 νομίσματα υπάρχουν στην εντυπωσιακή αυτή συλλογή. Ταυτόχρονα θα έχετε την ευκαιρία να χαζέψετε το κτίριο. Είναι αλήθεια ότι εγώ την πρώτη φορά πήγα περισσότερο για το κτίριο.

 Η μόνιμη έκθεσή του παρουσιάζει την ιστορία του νομίσματος καθώς και την κατασκευή, διάδοση, χρήση, ως και την εικονογραφία των νομισμάτων, στην εποχή της κοπής των, του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Η έκθεση συνεχίζεται στον δεύτερο όροφο που εκθέτονται νομίσματα της Ελληνιστικής περιόδου,  Ρωμαϊκής,Βυζαντινής αλλά και νεότερης εποχής.

Οι προσπάθειες για τη δημιουργία ξεκίνησαν πολύ νωρίς από το 1829 επί Μουστοξύδη και η τελική του σύσταση γνώρισε πολλές περιπέτειες, μεταφορές μέχρι και….κλοπές. Στα χρόνια του πολέμου του 1940 για λόγους ασφάλειας μεταφέρεται σε κρύπτη με την επιμέλεια της Τράπεζας της Ελλάδας.

Η επανέκθεση των νομισμάτων ξεκίνησε το 1956 στον πρώτο όροφο του μουσείου που είχε διαμορφωθεί ανάλογα  και το 1964 αποκτά αυτοτέλεια. Και το 1998 έγιναν τα εγκαίνια στο λαμπρό αυτό μέγαρο. Δεν θα παραλείψετε την επίσκεψη στην όαση του κήπου του.

Μια άλλη μικρή απόδραση από το βουητό της Αθήνας. Διαβάστε το βιβλίο σας και αφεθείτε σε ονειροπολήματα και μαγικές μνήμες παρελθόντος, όταν όλα ήταν αλλιώς…ίσως πιο όμορφα. Χαμένα πάντα ανεπιστρεπτί.

Ανακαλύψτε τα και τα τρία και απολαύστε τα. Είναι γωνιές όασης μέσα στην πολύβουη Αθήνα, γωνιές με ιδιαίτερη αισθητική, ύφος και ηρεμία. Και τα τρία πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Θα πάτε και θα ξαναπάτε και θα σας γίνουν μια αγαπημένη, απολαυστική, κρυφή, μικρή συνήθεια.

Δείτε ΕΔΩ

ΟΔΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Μια Θεσσαλονικιά στην Αθήνα: αγαπημένη οδός Κολοκοτρώνη

  

Ένας από τους αγαπημένους μου δρόμους στην Αθήνα. Η Κολοκοτρώνη. Ζωντανός, οικείος, μοντέρνος, παραδοσιακός, εναλλακτικός, μαγικός. Για μένα η βόλτα της είναι και μια άλλη έκπληξη. Σαν να ανοίγω το μαγικό μπαούλο που από μέσα ξεπηδάνε κάθε φορά καινούριοι θησαυροί. Από τους πιο παλιούς δρόμους της Αθήνας, μετράει, μετά τη λαίλαπα της αντιπαροχής και των κατεδαφίσεων, 22 νεοκλασικά κτίρια με πιο σημαντικά τα υπέροχα εκλεκτικιστικά κτίρια στη γωνία με τον οδό Σταδίου, που ανήκουν στο Μετοχικό Ταμείο.

Ξεκινάει επίσημα και μεγαλοπρεπώς. Από την οδό Σταδίου. Με την Παλιά Βουλή και όλη την ιστορία που αυτή κουβαλάει, καθώς εκεί στεγάστηκε η κοινοβουλευτική μας ιστορία από το 1875 έως το 1935.  Σήμερα στεγάζει βέβαια το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, εντυπωσιακό και με μνήμες. Στην όμορφη πλατεία του θα θαυμάσετε τον ανδριάντα του Κολοκοτρώνη αλλά και τα αγάλματα του Χαρίλαου Τρικούπη και του Θεόδωρου Δεληγιάννη, ο οποίος δολοφονήθηκε στα σκαλιά του Μεγάρου (ταραχώδης η νεοελληνική ιστορία). Μάλιστα η οδός Κολοκοτρώνη ονομάστηκε κάποτε και οδός Ανακτόρων καθώς ο Όθωνας χρησιμοποίησε το κτίριο ως κατοικία (αμάν και αυτός βρε παιδί μου πόσα κτίρια άλλαξε). Η ανερχόμενη αστική τάξη που κατέκλυσε την περιοχή έφτιαξε υπέροχα κτίρια για κατοικίες. Σιγά σιγά άρχισαν  στα ισόγεια των κτιρίων τους να στεγάζονται καταστήματα.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά είναι το  κτίριο που στεγάζει το Μετοχικό Ταμείο Στρατού.  Η ιστορία του Ταμείου αυτού ξεκινά το 1853  ως Ταμείο Χηρών και Ορφανών του  Στρατού, της γραμμής της Χωροφυλακής και Οροφυλακής. Από το 1926 είναι γνωστό ως Μετοχικό Ταμείο Στρατού.  Το κτίριο κτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και συνδέεται με τη στοά του Κεντρικού Θεάτρου. Στη στοά αυτή θα βρείτε το εστιατόριο Κεντρικόν. Ιστορικό και αυτό καθώς ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1935 ως καφενείο. Σήμερα παραμένει ένα καλό αστικό εστιατόριο σαν αυτά που έχει ανάγκη κάθε μεγάλη πόλη. Ακόμα εκεί θα βρείτε και το Μπαρ 42 με καλές επιλογές σε ποτά.

Ένα εντυπωσιακό μπαράκι στην αρχή της Κολοκοτρώνη είναι το Bank Job. Και αν αναρωτιέστε από πού προήλθε το όνομα, ο λόγος είναι η Γενική Τράπεζα που στεγαζόταν εδώ. Το ντεκόρ και τα ποτά αντλούν την έμπνευσή τους από εκεί. Χρηματοκιβώτια, ονόματα ληστών, πλέγματα φυλακών. Το Shakespeare  ανήκει βέβαια στην Πλατεία Καρύτση αλλά ακουμπά και σε αυτήν την πλευρά του δρόμου. Εξάλλου η γειτνίαση της Κολοκοτρώνη με την Πλατεία Καρύτση της δίνει ζωή και κίνηση.

Από τα πιο ωραία, νοσταλγικά και παραδοσιακά μαγαζάκια το Άνθος. Μετά το Δίπορτο το δεύτερο ίσως αγαπημένο μου. Μια άλλη εικόνα παλιάς Αθήνας και ελληνικού σινεμά. Εξαιρετικά μαγειρευτά, σαν της μαμάς…Δοκιμάστε τα και δεν θα χάσετε.

Κολοκοτρώνη 9 στέκι για τους βιβλιοφάγους καθώς εκεί μπορείτε να χαλαρώσετε αγκαλιά…με ένα βιβλίο. Πάτε στον επάνω όροφο και το μεγάλο ξύλινο τραπέζι με τις βιβλιοθήκες, δεν μπορεί θα σας επηρεάσουν θετικά ως προς την ανάγνωση βιβλίων. Τα μπαράκια βέβαια έχουν την τιμητική τους πλέον στην Κολοκοτρώνη: Αμπάριζα, Μonk, Barley Cargo , Bontalbano με τη δική του όμορφη αισθητική. Όλα καλόγουστα, με τον δικό τους κόσμο, που προτιμάει αυτές τις ψαγμένες γωνιές καθώς τα στέκια στο Γκάζι ή στο Κολωνάκι τραβάνε πλέον άλλο κόσμο.

Αλλά και τα μαγαζάκια, ετερόκλητα, μικρά, μου θυμίζουν γειτονιές του Λονδίνου, λίγο κάτι σαν ένα δικό μας ελληνικό Soho.  Για παράδειγμα το  Gshop στο 15 θα σας εντυπωσιάσει με τις πολύχρωμες μπάλες του. Οι προτάσεις του δια τη διακόσμηση ευφάνταστες και παιχνιδιάρικες. Από τα πιο παλιά μαγαζιά  είναι το μαγαζί των Σακαλάκ με μαλλιά εδώ και τρεις γενιές. Μου φαίνεται ότι επανήλθε στη μόδα το πλέξιμο. Και αγχολυτικό είναι και μάδα είναι και φθηνό. Παραδίδονται και μαθήματα πλεξίματος. Βρε λέτε; Σικάτο και ιδιαίτερο μαγαζί το Elephant & Castle του κυρίου Σταύρου με σπουδές κομμωτικής εκ Λονδίνου.  Μην νομίζετε ότι ο χώρος επιλέχθηκε τυχαία. Ιστορικό το κτίριο καθώς το 1850 ήταν  το γραφείο του Όθωνα και στο υπόγειο βρίσκονταν τα κελιά όπου φυλακίστηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Θα πάτε και μόνο για την ατμόσφαιρα εγγλέζικου κομμωτηρίου.Το μαγαζί με δώρα και ξύλινα παιχνίδια μου θύμισε την σπηλιά του Αλαντίν. Δεν ξεκολλώ από εκεί. Κοριτσάκι με τα σπίρτα μου θυμίζω. Αλλά και ταχυφαγεία, και σφραγίδες και υφάσματα και θρησκευτικό βιβλιοπωλείο και το ποδήλατο μην το ξεχνάμε.

Ο δρόμος έχει και το δικό του ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο Καρολίνα. Αρχίζει να λειτουργεί από το 1936 σε ένα νεοκλασικό κτίριο στο νούμερο 55. Εδώ τοποθετήθηκε και το πρώτο ασανσέρ. Δίπλα στη στοά το Booze.

Γιατί στην Κολοκοτρώνη θα βρείτε και θα χαζέψετε με τις στοές. Τέσσερις  από τις πιο ωραίες στοές του κέντρου της Αθήνας (τις άλλες θα στις αποκαλύψω την άλλη φορά). Στον αριθμό 25 θα βρείτε τη Στοά Πραξιτέλους και ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο. Εδώ έζησε το τελευταίο διάστημα της ζωής του ο Κολοκοτρώνης εξού και η ονομασία του δρόμου. Σήμερα στη στοά στεγάζεται το εναλλακτικό underground Βartessera.  Από τα πιο must σημεία που μαζί με το Booze  πιο κάτω έδωσαν στον δρόμο μια άλλη διάσταση πιο κουλτουριάρικη και πιο εναλλακτική με τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και τα events που διοργανώνουν. Αλλά και η στοά με τα Κύθηρα ωραία, όπου θα πιείτε και το καφεδάκι σας και το τσιπουράκι  σας αφού διαθέτει παραδοσιακό καφενέ στολισμένο με πολύ μεράκι.

Για το Booze τι να πούμε; Εδώ είναι η στοά Κουρτάκη, εδώ συνυπάρχουν μπαράκια, εστιατόρια, εκδοτικός οίκος, χώρος παρουσιάσεων και εκδηλώσεων.  Στην πολυκατοικία του 1928 στεγαζόταν κάποτε η Κουρτάκη εξού και το όνομα της στοάς. Τα γραφεία της επιχείρησης. Μέσα η στοά είχε μικρομάγαζα. Η κυρία Τσιακίρη Τζούλια, ψυχή του χώρου από το Διδυμότειχο της Θράκης η καταγωγή της, μας μίλησε  για το νέο ξαναζωντάνεμα του χώρου με αυτή τη μορφή.  »Εκτός από μπαράκια, που έδωσαν ζωή στην περιοχή, είναι ωραίο που το ιστορικό κέντρο αρχίζει να αποκτά και κάτι άλλο όπως αυτά τα ωραία μικρομάγαζα, τα βιβλιοπωλεία, τους εναλλακτικούς χώρους».Όμως στον χώρο στεγάζεται και το εστιατόριο Γκελ , ενώ  η στοά εξυπηρετεί πολλαπλώς. Τραπέζια του Γκελ, μπαράκι αλλά και βιβλιοπαρουσιάσεις το βράδυ. Η στοά συνδέεται με το νεοκλασικό του Booze και τον υπέροχο χώρο του. To popaganda.gr έχει και αυτό εδώ τη θέση και τον χώρο του.

Νομίζω ότι η Κολοκοτρώνη είναι ένας δρόμος που δεν θα σας αφήσει να πλήξετε. θα τον περπατήσετε ξανά και ξανά ώσπου να βρείτε τα δικά σας αγαπημένα στέκια, τις δικές σας γωνιές, ήρεμες ή φασαριόζικες, ανάλογα με την ώρα. Η κίνηση του πρωινού θα δώσει τα σκήπτρα στην κίνηση της νύχτας γλυκά και εσείς δεν θα καταλάβετε καν πως πέρασε η ώρα. Γιατί το κέντρο της Αθήνας έχει αυτή τη γλύκα. Κουβαλά ιστορία, μνήμες, χρώματα, γεύσεις, αρώματα που ανακατεύονται απαλά και χαδιάρικα.  Περπατήστε την, γευθείτε την ξανά και ξανά μέχρι το τελείωμά της στην Αιόλου. Εκεί ξεκινά μια άλλη ιστορία που θα τη διηγηθούμε μια άλλη φορά.

 Δείτε ΕΔΩ

ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΘΕΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Μια Θεσσαλονικιά στην Αθήνα. Μέρη με θέα και προτάσεις για άνδρες

Μπορεί στη Θεσσαλονίκη να έχουμε την παραλία μας με το κυματάκι να σου γλείφει τα πόδια, το φεγγάρι να πέφτει στη θάλασσα αλλά και στην Αθήνα υπάρχουν ειδυλλιακές τοποθεσίες και μάλιστα προσφέρονται για ιδιαίτερες περιπτώσεις.

Π.χ. θέλετε να ρίξετε μια γυναίκα; Επιβάλλεται λέει το σαβουάρ βιβρ και η συνήθης ιεροτελεστία να δημιουργήσεις τη δέουσα ατμόσφαιρα (άνδρες για σας δουλεύω).

Πού θα την πας λοιπόν;

Έχουμε και λέμε. Θέα Ακρόπολη. Κλασική, απλή λύση. Ιδιαίτερα μάλιστα αν είναι και από άλλο μέρος δεν μπορεί θα εντυπωσιαστεί. Τέτοια μέρη με θέα Ακρόπολη υπάρχουν λοιπόν αρκετά. Θησείο. Φίλοιστρο, ταράτσα. Φάτσα κάρτα η Ακρόπολη. Μεγαλεία. Να την πάτε το σούρουπο που αρχίζει και φωτίζεται η Ακρόπολη σιγά σιγά. Ιεροτελεστία. Τα λοιπά τα ξέρετε . Κρασάκι, μενού και μπλα μπλα. Ε αυτά τα ξέρετε! Παιχνιδάκι είναι για σας. Μάλιστα μετά από μερικές φορές το παίζεις άριστα.

Δεν θέλετε φαί; Ποτάκι μόνο και πιο σύγχρονο περιβάλλον; Στην άλλη γωνία ακριβώς 2 καφέ, μπαρ. Το Σοκολά και το Thissio View. Με την ίδια θέα. Έχουν και φαγητό αν θελήσετε. Και είπαμε μπλα μπλα στο μεταξύ. Μην σας πάρει χαμπάρι ότι έχετε ξανάρθει ε; Με το μέτρο.

Πιο κάτω είναι βέβαια και το Πιλ Πουλ αλλά αυτό είναι ακριβή λύση. Εσείς θα πείτε ότι δεν τα πάτε γενικώς αυτά τα μαγαζιά τα στημένα και τα δήθεν και καθαρίσατε οικονομικά.

Από την άλλη πλευρά πάλι, στην Αδριανού είναι η Κουζίνα. Ταράτσα ωραία και αυτή. Ωραίο φαγητό και ο σεφ Άρης Τσανακλίδης υπογράφει το εξαιρετικό μενού. Σε αυτή την ταράτσα κάνει και τις εκπομπές του. Αυτές στις οποίες βλέπετε πίσω την Ακρόπολη. Για τους καλούς μήνες βέβαια αυτή. Τιμές μεσαίες και λίγο προς τα πάνω. Θα ζυγιάσετε την περίσταση ξανά.

Σας έχω και χαμάμ στην περιοχή. Ωραίο περιβάλλον, διακόσμηση, πεντακάθαρο με ανατολίτικη ατμόσφαιρα και διακόσμηση. Κατά προτίμηση πριν το φαγητό. Μην σαw βγει και από τη μύτη. Κλείστε για δύο ένα φουλ πρόγραμμα με μασάζ χαλαρωτικό και μετά πάτε για ποτάκι στα πιο πάνω μαγαζιά που ανέφερα. Στο τσεπάκι σας το έχετε.

Συνεχίζω με μια άλλη και αυτή πλέον κλασική λύση. ΄Εγινε της μόδας, είναι must. H ταράτσα του A for Athens. Στην Ερμού, στο Μοναστηράκι. Μια πολύ ωραία ταράτσα, φάτσα Ακρόπολη. Φροντίστε και για κράτηση δωματίου. Ζητήστε τα δωμάτια με θέα Ακρόπολη. Εξαιρετικά. Ή μπορείτε να πάτε για πρωινό εκεί. Είναι ήσυχα και θα απολαύσετε το καφεδάκι σας με Ακρόπολη θέα. Πρέπει να είστε ευρηματικοί.  Εδώ είναι η διαφορά.

Για πρωινό αλλά και για ποτάκι το βράδυ εξαιρετική είναι και η ταράτσα του  Royal Olympic Hotel.  Δεν την ξέρουν ούτε και οι Αθηναίοι. Και όμως η θέα του είναι καλύτερη από το μοδάτο και μουράτο Galaxy του Hilton. Eδώ βέβαια έχουμε κυρίως Λυκαβηττό, τις στήλες του Ολυμπίου Διος φάτσα μας και από  την άλλη παίζει και η Ακρόπολη. Ε τι άλλο να θελήσει;

Αν είναι από αυτές τις μυστήριες που θέλει ντε και καλά θάλασσα (οι Σαλονικιές έχουν μια εμμονή για παράδειγμα με τη θάλασσα) ε πάτε τότε Πειραιά και Μικρολίμανο. Διαλέξτε και καμιά νύχτα με φεγγάρι και πάτε, όχι εκεί που πάει όλος ο κόσμος μέσα στη φασαρία, αλλά πιο πριβέ. Στον Ναυτικό Όμιλο της Αθήνας. Είναι ο όμιλος του Βασιλιά και έχει μια γλαμουριά. Και γκλάμουρ και ησυχία και ποτάκι  και φάτσα το Μικρολίμανο (το σέρβις βέβαια και το κρασί απαράδεκτο) αλλά εδώ είπαμε άλλα μετρούν. Ε δείξτε και προς τα σκάφη, πείτε ότι είστε και μέλος, και να το ιστιοπλοϊκό σας. Ε δεν χάλασε ο κόσμος αν δεν έχετε. Μπορείτε και να νοικιάσετε να πάτε καμιά βόλτα Σαλαμίνα (πάρτε και σκίπερ βέβαια και για σιγουριά και για να μην χρειάζεται να ασχολείστε εσείς. Εσείς θα έχετε άλλα πιο σημαντικά θέματα).

Ωραίο καφέ με θέα Βουλή αυτή τη φορά και Σύνταγμα το καφέ του Public. Στον 5ο όροφο και ανοιχτό μέχρι τις 11 το βράδυ. Τώρα θα μου πείτε  η Βουλή φέρνει κακούς συνειρμούς αλλά δεν βαριέσαι. Χαζέψτε τους τσολιάδες εσείς. Αν στολιστεί και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο θα είστε και μέσα στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Έχει κόσμο βέβαια και αυτό δεν είναι στα συν. Προσφέρεται όμως για να δείξετε σοβαρό προφίλ: ότι διαβάζετε, ενημερωμένος και έτσι. Σταθμίζετε και αναλόγως. Αποστηθίστε και τίποτε τσιτάτα (στο fc κυκλοφορούν πολλά του τύπου «η ζωή δεν μετριέται από τις ανάσες που παίρνουμε αλλά από τις στιγμές που μας κόβουν την ανάσα». Α και ο Καζαντζάκης έχει καλά. Διαβάστε και λίγο τώρα που τα μοιράζουν τα βιβλία του τζάμπα με τις εφημερίδες).

Από εδώ και πέρα παίξτε παιχνίδι. Το έχετε. Ο δρόμος δικός σας τώρα!

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ

Απόδραση Καρπενήσι

Δείτε ΕΔΩ

Όμορφο όλες τις εποχές, προορισμός ιδανικός για χαλάρωση, ευεξία και σπορ. Πιο μακριά για τους Θεσσαλονικείς, αν και το προτιμούν ιδιαίτερα, πιο κοντά προσβάσιμο από την Αθήνα αλλά οι στροφές, στροφές.

Ελβετία της Ελλάδας χαρακτηρίζεται, πατρίδα καταγωγής του παιδαγωγού Ζαχαρία Παπαντωνίου που από  εδώ μάλλον εμπνεύστηκε και το περίφημο αναγνωστικό του τα Ψηλά Βουνά.

Ωραία ξενοδοχεία και ξενώνες, όμορφα χωριά, μοναστήρια, χιονοδρομικό, εκδρομές στη φύση, ταβερνάκια για όλα τα γούστα ε τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Τα τριήμερα των γιορτών πανηγύρι. Καλύτερα να τα αποφύγετε όπως όλα εξάλλου αυτά τα μέρη που είναι οι κλασικοί προορισμοί για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιές.

Επισκεφθείτε τα ωραία πετρόχτιστα χωριά. Το Μικρό και το Μεγάλο Χωριό (και όποιος δεν τα ήξερε τα έμαθε λόγω σαλέ Λιάπη), τις Κορυσχάδες, το Βουτύρο. Μάλιστα στο Μεγάλο Χωριό θα βρείτε τον ξενώνα Ανεράδα, που συγκαταλέγεται στους πιο ρομαντικούς ξενώνες για διαμονή. Από τους πρώτους που έγιναν στην περιοχή και που διαφέρει από το ρουστίκ-πέτρα-ξύλο-τζάκι που φλομώσαμε σε όλα αυτά τα ορεινά χωριά. Καλή η παράδοση αλλά και λίγο κράτει βρε παιδί μου.

Δεν θα παραλείψετε επίσκεψη στον Προυσσό και το περίφημο επιβλητικό του μοναστήρι σε ένα εξαιρετικό τοπίο γεμάτο έλατα. Η εικόνα της Παναγίας που υπάρχει εκεί θεωρείται θαυματουργή ενώ κατά τα χρόνια της Επανάστασης το μοναστήρι ήταν καταφύγιο πολλών αγωνιστών όπως ο Λάμπρος Κατσαντώνης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Μάρκος Μπότσαρης.

Ένα άλλο ιστορικό μέρος είναι το Κεφαλόβρυσο γνωστό από τη μάχη με τους Τούρκους στην οποία σκοτώθηκε και ο Μάρκος Μπότσαρης. Βγείτε μια φωτογραφία στο μνημείο που υπάρχει. Και κάπου εκεί κοντά θα βρείτε, ανα σας αρέσει και πέστροφες να φάτε. Ψάξτε το ταβερνάκι.

Επισκεφθείτε και τη λίμνη των Κρεμαστών, τη μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της Ελλάδας. Το τοπίο είναι πανέμορφο και αξίζει να κάνετε μια εκδρομή προς τα εκεί. Αξίζει τα 55 περίπου χιλιόμετρα διαδρομής.

Όσοι είστε σκιερ υπάρχει το χιονοδρομικό κέντρο στο Βελούχι οι άλλοι μπορείτε να ασχοληθείτε με άλλα σπορ από αυτά που είναι στη μόδα τώρα τελευταία. Ράφτινγκ, κανώ, πεζοπορίες, αναρριχήσεις, ιππασίες κλπ ευγενή σπορ. Στα σπορ να ξέρετε δεν συγκαταλέγονται τα σπα και οι γευσιγνωσίες στις ταβέρνες.

Στο Καρπενήσι μέσα η ζωή συγκεντρώνεται στην πλατεία με την εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Εκεί θα δείτε τα Χριστούγεννα, όσοι είστε εκεί, το γραφικό έθιμο της νύχτας των ευχών. Φέτος βοήθησε και ο καιρός και η εικόνα με τα φαναράκια που πήγαιναν στον ουρανό ήταν πολύ όμορφο. Ευχές και επιθυμίες ανέβηκαν στον ουρανό.Ευχές και επιθυμίες ανέβηκαν στον ουρανό και τα χρώματα έσμιξαν γλυκά με τα άστρα του ουρανού. Είμαι σίγουρη ότι το απολαύσατε και μάλιστα σας είδα να κάνετε τις ευχές σας. Μακάρι να σας πραγματοποιηθούν μέσα στη νέα χρονιά!!! 

H πλατεία κλασική, αν έλειπαν και κάποιες από τις συνηθισμένες νεοελληνικές αρχιτεκτονικές επεμβάσεις, θα ήταν καλύτερη!

Από ξενοδοχεία υπάρχουν πολλές και καλές επιλογές. Το Μοντάνα είναι μια κλασική λύση με τα σπα του και με όλα του. Το Σελεστίνα είναι επίσης πολύ ωραία λύση αλλά και το Μαγεμένο Βουνό, Αρχοντόπετρα, Αβαρις. Από φαγητό επίσης οι λύσεις πολλές και μέσα και στα γύρω χωριά. Ο Γεωργαλής θεωρείται από τα πιο παλιά και κουτούκια με κρεατικά. Σε ένα παλιό μπακάλικο το Μαγαζάκι του 1905 πολύ γλυκό και με παστουρμάδες αλλά ακριβούτσικο και λίγο μάλλον προς το δήθεν. Το Σπίτι του Ψαρά, το Νόστιμο και το Χωριάτικο είναι καλές λύσεις.΄Εναλλακτικός και πολύ ωραίος χώρος το σχετικά καινούριο River Art που, όπως καταλαβαίνετε και από το όνομά του, λειτουργεί και ως χώρος τέχνης. Μπορείτε να φάτε, να πιείτε τον καφέ σας, το ποτό σας, να χαλαρώσετε και να πιάσετε κουβέντα με την κυρία Ζωή την ιδιοκτήτρια.

Αν παθαίνετε υπογλυκαιμία υπάρχουν και ωραία γλυκά όπως το περίφημο γαλακτομπούρεκο στο Μεγάλο Χωριό και το μπανόφι, παραδοσιακό που θα το βρείτε στο όμορφο ζαχαροπλαστείο στο Καρπενήσι.

Και μπαράκια διαθέτει το Καρπενήσι για εσάς τους παθιασμένους όπως to Wild Rose, το Senso, το Ρακόμελο αλλά παίξτε και κανένα χαρτάκι βρε παιδιά ή ασχοληθείτε με άλλα σπορ. Μην σας φάει το ξενύχτι.

Καλή σας διαμονή!

ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΡΑΓΚΟΥΤΣΑΡΙΑ

να τρελό καρναβάλι και ένα ξεφάντωμα άνευ προηγουμένου μέσα στις γιορτές των Φώτων. Πού; Στην πανέμορφη Καστοριά, σε ένα ειδυλλιακό τοπίο με ανθρώπους ζεστούς, χαρούμενους, κεφάτους.

Ένα έθιμο που η προέλευσή του χάνεται πολύ παλιά, στα ελληνορωμαϊκά χρόνια αλλά που κατόρθωσε να επιζήσει και να κάνει την παρουσία του αισθητή μέχρι σήμερα. «Τσαρανιασμένοι ραγκουτσάρηδες» λεγόταν παλιά, που σημαίνει οι βαμμένοι με μαύρο χρώμα στο πρόσωπο και στο σώμα. Οι rogatores ήταν οι ζητιάνοι καθώς οι καρναβαλιστές παλιά (αλλά και σήμερα) φορούσαν ότι νάναι. Παλιά ρούχα συνήθως και έβγαιναν έτσι στους δρόμους επαιτώντας διάφορα δώρα για τα ξόρκια που έκαναν για να διώξουν τα κακά πνεύματα από τη γειτονιά.

Μέχρι το 1930 στο καρναβάλι συμμετείχε και ο Βάκχος με ένα γαϊδούρι φορτωμένο με βαρέλια κρασί. Καθώς άρχισαν να έρχονται οι ξενιτεμένοι  Καστοριανοί, το καρναβάλι έλαβε διαφορετική όψη και μορφή και άρχισαν τα καρναβάλια με ευρωπαϊκές αμφιέσεις και στυλ.

Εκείνο που διατηρείται αυτούσιο, από παλιά μέχρι σήμερα, είναι το κέφι και η τρέλα.  Όλη η πόλη μια γιορτή.  Παραβγαίνουν οι κάτοικοι στο ξεφάντωμα, ποιος θα έχει την καλύτερη μπάντα, ποιος θα κάνει δυνατότερο θόρυβο μέσα στα στενά (γι’ αυτό επιλέγουν και μπάντες με μεγάλα νταούλια), ποιος θα πιει περισσότερο, ποιος θα κάνει περισσότερο χαβαλέ, ποια ομάδα θα έχει την καλύτερη στολή. Για τα μπουλούκια, τις παρέες δηλαδή, αυτά όλα είναι ζήτημα τιμής και γίνονται  διαπραγματεύσεις πολύ καιρό πριν.

Η κάθε παρέα έχει και μια μπάντα. Ανταγωνίζονται ποια παρέα θα έχει την καλύτερη, την μεγαλύτερη και τη…δυνατότερη. Οι μουσικές μπάντες συρρέουν και από τις γειτονικές χώρες. Τα χάλκινα έχουν την τιμητική τους. Οι ήχοι που όλοι τους μάθαμε από τον Μπρέκοβιτς και την Πρωτοψάλτη πρωτοστατούν. Η μπάντα εμπρός και η παρέα ακολουθεί χορεύοντας. Ντυμένοι καρναβάλια και κουβαλώντας όλοι και όλες πυρομαχικά. Πολλά πυρομαχικά! Γιατί γλέντι χωρίς πιοτό δεν γίνεται. Σε μεγάλα πλαστικά μπουκάλια κάνουν τα κοκτέϊλς της αρεσκείας τους. Ολόκληρα μπουκάλια ουϊσκι, βότκες, τζιν αναμειγνύονται και ιδού έτοιμο το πυρομαχικό. Αλλά και μπουκάλια με κρασί, και τσίπουρα και τσικουδιές. Από μια στιγμή και μετά όλοι είναι στο τσακίρ κέφι. Καθώς διασταυρώνεστε σας κερνούν από το .μπουκάλι τους και επιμένουν να πιείτε και από εκεί. Πάρτε μια ιδέα ΕΔΩ

 Στα στενά, και ειδικότερα στην Μητροπόλεως, τον κεντρικό δρόμο, η μια παρέα ακολουθεί την άλλη. Τα 200 μέτρα μπορεί να γίνουν σε μια ώρα. Καθώς η μπάντα παίζει όλοι χορεύουν και πίνουν. Η χαρτούρα, δηλαδή τα λεφτά που δίνονται στις ορχήστρες, κάτι το απίστευτο. Στα καλά τα χρόνια περιουσίες δίνονταν στα όργανα. Αλλά και τώρα μάλλον οι οργανοπαίχτες ευχαριστημένοι μένουν.

Το γλέντι αργά συνεχίζεται στα μαγαζιά και στα μπαράκια. Με τις ορχήστρες βέβαια να ακολουθούν. Στον Ναυτικό Όμιλο παίζει η ορχήστρα του Μάρκοβιτς η καλύτερη ορχήστρα αυτού του είδους. Οι μουσικοί του Μπρέγκοβιτς ξεσηκώνουν τον κόσμο που ασφυκτικά έχει κατακλύσει τον χώρο.

Ένα αλλιώτικο καρναβάλι, γνωστό σε όλη την Ελλάδα, γι’ αυτό και ο κόσμος που συρρέει πολύς. Εκδρομείς από όλη την Ελλάδα.

Οι κρατήσεις ξενοδοχείων πρέπει να γίνουν καιρό πριν. Έπιλέξτε ένα από τα πολλά ξενοδοχεία που διαθέτει η πόλη πλέον ή έναν από τους όμορφους και ειδυλλιακούς ξενώνες στην Παλιά Πόλη. Το Λημναίο είναι μια καλή λύση καθώς μετά την προέκτασή του έχει και πολλά δωμάτια και spa και θέα στη λίμνη. Θα το απολαύσετε.

Το φαγητό είναι καλό και θα βρείτε επίσης πολλές και καλές λύσεις. Βέβαια και εκεί θα προσέξετε τις ώρες που πάτε γιατί γίνεται χαμός. Η κράτηση και εδώ επιβεβλημένη. Οι ντόπιοι προτιμούν το Στέκι και τις Σάνιες. Αλλά και το Ντολτσό είναι μια κλασική λύση, όπως και η Παλιά Πόλη πάνω στη λίμνη.

Μην παραλείψετε βέβαια τη βόλτα στη λίμνη. Ο γύρος της λίμνης επιβάλλεται καθώς θα σας γεμίσει από όμορφες εικόνες όποια εποχή και αν πάτε. Κάντε τη διαδρομή με τα πόδια, όσο αντέχετε, για να δείτε τις φωλιές των πουλιών, τις πάπιες και τις χήνες που τσαλαβουτούν όλη την  ώρα. Αλλά θα θαυμάσετε και πελεκάνους και κύκνους που σας πλησιάζουν για να τους ταΐσετε.

Η Καστοριά είναι ωραία όποια εποχή και αν πάτε. Αν δεν προλάβατε τώρα η Καθαρά Δευτέρα είναι κοντά και είναι μια λύση. Εξάλλου είναι μόνο δύο ώρες από τη Θεσσαλονίκη και μπορείτε να τη συνδυάσετε με εκδρομή και σε άλλα ωραία μέρη με εκδηλώσεις όπως την Κοζάνη με τους Φανούς ή τη Βέροια με τις πολλές βυζαντινές εκκλησίες.

Όπως και να είναι θα σας προσφέρει μια όμορφη απόδραση από τα συνηθισμένα!

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Παραμονή Πρωτοχρονιάς στη Θεσσαλονίκη!

Δείτε ΕΔΩ

   

Οι Θεσσαλονικείς εδώ και χρόνια έχουν καθιερώσει ένα γλέντι άνευ προηγουμένου, όχι μετά τον ερχομό του Νέου Έτους, αλλά πριν. Όλη η πόλη μια γιορτή και όλοι οι δρόμοι χείμαρρος.

Από το πρωί αρχίζει με light σχετικά εκδηλώσεις: Μπάντες, κάλαντα, τζαζ μουσικές. Και όσο πάει το πράγμα όλο και χοντραίνει. Από το μεσημέρι και μετά πέφτει το βαρύ πυροβολικό. Δείτε ΕΔΩ .

 Αρχίζει η τσίκνα να σηκώνεται στον ουρανό. Τι αιθαλομίχλη και χαζά. Τσικνοομίχλη παντού. Παντού ψήνουν. Σουβλάκια κυρίως αλλά και παντσέτες και λουκάνικα έχουν την τιμητική τους. Το καλύτερο είναι, αν αντέχετε, να περάσετε από όλα για να πάρετε μια γεύση. Το κρασάκι σας στο ένα χέρι, το καλαμάκι (που λεν και οι φίλοι μας οι Αθηναίοι) στο άλλο και αρχίστε. 

Στο διάβα σας θα συναντήσετε φίλους, γνωστούς, συγγενείς, συναδέλφους και θα σας κερνάνε και αυτοί. Σιγά να μην λέμε όχι. Άμα βρεις φαί και ποτό που έλεγε και η γιαγιά μου κάτσε. Και καλή διάθεση θα πρόσθετα. Αλλά όλοι αυτή την μέρα έχουν καλή διάθεση. Ευτυχώς που έλειπαν οι πολιτικοί. Κάποτε το συνήθιζαν να περνάνε και αυτοί μια βόλτα, ειδικά μέσα από το Μοδιάνο και Καπάνι, αλλά τώρα ουδείς. Εδώ δεν ήταν και το τι άκουσαν δεν λέγεται από τον κόσμο, που σε πείσμα των καιρών ήθελε να διασκεδάσει και να το ρίξει έξω. Το κάθε μαγαζί έχει σχεδόν το δικό του πρόγραμμα live.  Επιλέγετε και παίρνετε. Κλαρίνα, λαϊκό, βαρύ λαϊκό, ελαφρολαϊκό, από όλα έχει ο μπαχτσές. Τα μπουκάλια και τα κρασιά πάνε και έρχονται. Οι καλές θέσεις ρεζερβέ καιρό πριν. Βρείτε καλούς φίλους με καλά κονέ για να πετύχετε τις θέσεις κλειδιά. Από εκεί δηλαδή που θα χαζέψετε όλον τον κόσμο και θα σας χαζέψουν επίσης.

Σόσιαλ, Λόκαλ, Μπαρονέτι, Οβάλ, Δε Μπαρ, Αχίλλειο, Γκαρσόν, Ζούκα, Βλαωρίτου, τα στενά Χυσοστόμου Σμύρνης, Μητροπολίτου Ιωσήφ, Καρόλου Ντηλ, το αδιαχώρητο παντού. Κόσμος χαρούμενος, όλοι μια παρέα, το ρίχνουν έξω. Η διάθεση είναι εορταστική. Άγνωστοι άνθρωποι σου πιάνουν την κουβέντα, σε χαιρετούν, σου εύχοναι καλή χρονιά και το εννοούν. Ξαφνικά το κέφι ανάβει, ζευγάρια στοβιλίζονται στους ρυθμούς του τάνγκο και της μουσικής στην Ικτίνου έξω από το μικρό (ΕΔΩ).

Κουραστήκατε; Κάντε μια στάση για ένα ζεστό κρασί στο Μπλε ή να τσιμπήσετε κανένα κουραμπιέ με σοκολάτα έτσι για την υπογλυκαιμία. Και αμέσως συνεχίζουμε γιατί είναι πολλά τα στέκια και αγχωνόμαστε μήπως και δεν τα προλάβουμε όλα.

Πλατεία Άθωνος, γεμάτη παντού. Όλα τα ταβερνάκια στην Άθωνος κατακλύζονται από παρέες που διασκέδαζαν. Η Salumeria, το αδιαχώρητο. Ο κ. Δημήτρης ακούραστος να κουβαλάει τα εκλεκτά εδέσματα και τους καβουρμάδες από την Ξάνθη. Στα Βομβίδια και στο Καπάνι ένας μικρός χαλασμός. Η κίνηση του δρόμου είχε διακοπεί και ο κόσμος ακουμπά τα πιάτα και τα ποτά πάνω στα καπώ των αυτοκινήτων, στις μηχανές, όπου να είναι. Στο ενδιάμεσο ρίχνει και και μερικές ζεμπεκιές. Οι Γιαπωνέζοι τουρίστες δείχνουν να τα έχουν χαμένα αλλά μάλλον το χαίρονται. Σε λίγο μπαίνουν και αυτοί στο κλίμα και τους βλέπω με ρετσίνες και σουβλάκια στα χέρια. Δείτε ΕΔΩ

  Αντέχετε; Πλατεία Αριστοτέλους. Κούνιες, μαλλί της γριας, σαλέπι  για το κρύο, Τερκενλής να σου σπάει τη μύτη με τις μυρωδιές από τα τσουρέκια και τις ουρές να φτάνουν μέχρι έξω. Χατζηφωτίου και τριφτή βασιλόπιτα και άλλες ουρές. Αλλά και hapennings  που σου έφτιαχναν τη διάθεση! Δείτε ΕΔΩ  για του λόγου το αληθές.

Και μετά κατηφορίζετε Λιμάνι. Το βράδυ ένα πάρτυ συνεχόμενο. Η Θεσσαλονίκη καλωσορίζει την ανάληψη της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014  με πολλές δράσεις. Στην Αποθήκη Γ στο Λιμάνι το πάρτυ είχε από όλα και το κέφι ήταν ατελείωτο. Αλλά και έξω από την Αποθήκη ένα δεύτερο πάρτυ συνεχιζόταν. Δεν ήξερες πού να πρωτοπάς. Αντοχές να είχες μόνο. Η αλλαγή του χρόνου έγινε με πολλά πυροτεχνήματα που έλαμψαν στη θάλασσα και έσμιξαν ταιριαστά με τα κόκκινα χρώματα της Νέας Παραλίας και τα μπλε φωτάκια που φωταγωγούν το Μακεδονία Παλάς. Το πάρτυ και οι μουσικές έσβησαν περίπου τρεις τα ξημερώματα.

Και όπως πάντα για έναν ύπνο καλό δεν γίνεται να πας χωρίς να φας πατσά από τον Τσαρουχά. Τα όνειρά σας θα είναι πιο γλυκά, πιο ζεστά και πιο. ..γεμάτα.

Η Θεσσαλονίκη είναι τόπος προορισμού αυτές τις ημέρες. Έχω κάνει παραμονές πρωτοχρονιάς σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις αλλά το κέφι αυτό σπάνια το συναντάς και κυρίως όλη την ημέρα.  Αυτό μάλλον έχει γίνει γνωστό γι” αυτό και η πόλη είναι γεμάτη αυτές τις ημέρες και τα ξενοδοχεία είναι υπερπλήρη. Καλά τα βουνά, ο Άγιος Αθανάσιος, τα Καρπενήσια και οι Αράχωβες  αλλά γιορτή είναι και γκλάμουρ και φώτα  και στολίδια, και αγορές και κέφι και χορός και μουσικές και τραγούδια.

 Καλό 2014! Σε πείσμα όλων ο λαός μας έχει κέφι! Οι σκοτούρες για αύριο. Έχουμε καιρό. Όπως έλεγε και η Σκάρλετ ο΄Χάρα«αύριο είναι μια άλλη μέρα»!